-
1 inops
inops opis, adj. [2 in+ops], without resources, helpless, weak: inopes relicti a duce: nihil iuris humani relinquitur inopi, L.: solare inopem, V.: ab amicis: laudis conscendere carmen, unskilled, Pr.—Without possessions, poor, destitute, needy, indigent: coloni, H.: aerarium, empty: cupido, unsated, H.: domus cuiusvis inopis, N.: turba, V.: humanitatis, without: amicorum, destitute of: mentis, O.: consili, L.: paterni laris, stripped, H.— Fig., mean, wretched, contemptible, pitiful: inopis animi esse, H.: nostras inopes noluit esse vias, O.—Of speech, poor, meagre: non erat abundans, non inops: lingua: versūs rerum, H.: verbis.* * *(gen.), inopis ADJweak, poor, needy, helpless; lacking, destitute (of), meager -
2 egēns
egēns entis, adj. with comp. and sup. [P. of egeo], needy, necessitous, in want, poor: egens relictast misera, T.: egentes abundant: delectus egentium, Cs.: nil magnae laudis, not craving, V.: non rationis, not destitute of, V.: nihil illo egentius: egentissimus ganeo: egentissimis largiri, L.* * *(gen.), egentis ADJneedy, poor, in want of; very poor, destitute (of) -
3 egēnus
egēnus adj. [egeo], needy, necessitous, in want, destitute: in rebus egenis, V.: omnium corpora, L.: aquarum regio, Ta.: castellum commeatu, Ta.* * *egena, egenum ADJin want of, destitute of -
4 nūdus
nūdus adj., naked, bare, unclothed, stripped, uncovered, exposed: Capillus passus, nudus pes, T.: nudum (Roscium) eicit domo: nuda pedem, O.: membra, V.: capite nudo, bareheaded, S.: nudo corpore pugnare, without a shield, Cs.: sere nudus, without the toga, V.: nudum corpus ad hostīs vortere, his defenceless back, S.: Gratia Nudis iuncta sororibus, in light attire, H.: silice in nudā, bare, V.: Sedit humo nudā, O.—Striped, spoiled, vacant, void, deprived, destitute, without: partem subselliorum nudam atque inanem relinquere: urbs praesidio: agris nummis, H.: Messana ab his rebus: loca nuda gignentium, S.: Arboris Othrys, O.— Without property, poor, needy, destitute, forlorn: senecta, O.: quis tam nudus, ut, etc., Iu.: plane nudus ac desertus: nil cupientium Nudus castra peto, H.—Bare, mere, pure, simple, sole, alone, only: nuda ista si ponas: operum nudum certamen, simply a rivalry in achievements, O.—Simple, unadorned: Commentarii (Caesaris): dicendi facultas: nudis incompta capillis, O.: veritas, H.* * *nuda, nudum ADJnude; bare, stripped -
5 inopes
I.In gen.:(β).ab ope inops, qui ejus indiget,
Varr. L. L. 5, § 92 Müll.:inopes relicti a duce,
Cic. Verr. 2, 5, 34:nihil cum potentiore juris humani relinquitur inopi,
Liv. 9, 1, 8:solare inopem et succurre relictae,
Verg. A. 9, 290.—With ab:(γ). II. A.sic inopes et ab amicis, et ab existimatione sunt,
Cic. Att. 1, 1, 2. —Lit.:(β).res pauperes inopesque,
Plaut. Rud. 1, 5, 24:aerarium inops et exhaustum,
empty, Cic. Verr. 2, 3, 70, § 164:te semper inops vexet cupido,
unsated, Hor. Ep. 1, 18, 98:domus cujusvis inopis,
Nep. Ages. 7, 4. —Esp., of the dead who could not pay Charon's fee:haec omnis inops inhumataque turba est,
Verg. A. 6, 325; cf.:infletaeque jacent inopes super arva catervae,
Aus. Mos. 4: mortuis in ore nummum immittere, ut apud inferos non tamquam inopes errent, Schol. Juv. 3, 267. —With gen., destitute of, without:(γ).humanitatis,
Cic. de Or. 2, 10, 40:amicorum,
id. Lael. 15:animi,
Verg. A. 4, 300:mentis,
Ov. F. 4, 457:consilii,
Liv. 26, 18, 6:rationis,
Stat. Th. 1, 373:senatus auxilii humani,
Liv. 3, 7, 7:terra pacis,
Ov. P. 2, 2, 96:somni cibique,
id. M. 14, 424:provinciae virorum,
Tac. H. 2, 67:miles Martis,
that never fights, Sil. 9, 334.—Plur. as subst.: ĭnŏpes, um, opp. potentes, Sall. H. Fragm. 4, 61, 17 Dietsch.— Sing.:B.si nihil cum potentiore juris humani relinquitur inopi,
Liv. 9, 1, 8. —Trop.1.Of inanimate things, mean, wretched, contemptible:2.inopis et pusilli animi esse,
Hor. S. 1, 4, 17:nostras inopes noluit esse vias,
Ov. Ib. 24:advorsus atque inops amor,
Lucr. 4, 1142:odia aegra sine armis errabant, iraeque inopes,
impotent, Val. Fl. 5, 147:vita,
Vell. 2, 19, 4. —Of speech, poor in words or ideas, meagre:non erat abundans, non inops tamen,
Cic. Brut. 67, 238:non inops verbis,
id. ib. 70, 247:ad ornandum,
id. ib. 76, 263:Latinam linguam non modo non inopem, sed locupletiorem etiam esse quam Graecam,
id. Fin. 1, 3, 10:vir inopi lingua et infacundus,
Gell. 18, 8, 6. -
6 inops
I.In gen.:(β).ab ope inops, qui ejus indiget,
Varr. L. L. 5, § 92 Müll.:inopes relicti a duce,
Cic. Verr. 2, 5, 34:nihil cum potentiore juris humani relinquitur inopi,
Liv. 9, 1, 8:solare inopem et succurre relictae,
Verg. A. 9, 290.—With ab:(γ). II. A.sic inopes et ab amicis, et ab existimatione sunt,
Cic. Att. 1, 1, 2. —Lit.:(β).res pauperes inopesque,
Plaut. Rud. 1, 5, 24:aerarium inops et exhaustum,
empty, Cic. Verr. 2, 3, 70, § 164:te semper inops vexet cupido,
unsated, Hor. Ep. 1, 18, 98:domus cujusvis inopis,
Nep. Ages. 7, 4. —Esp., of the dead who could not pay Charon's fee:haec omnis inops inhumataque turba est,
Verg. A. 6, 325; cf.:infletaeque jacent inopes super arva catervae,
Aus. Mos. 4: mortuis in ore nummum immittere, ut apud inferos non tamquam inopes errent, Schol. Juv. 3, 267. —With gen., destitute of, without:(γ).humanitatis,
Cic. de Or. 2, 10, 40:amicorum,
id. Lael. 15:animi,
Verg. A. 4, 300:mentis,
Ov. F. 4, 457:consilii,
Liv. 26, 18, 6:rationis,
Stat. Th. 1, 373:senatus auxilii humani,
Liv. 3, 7, 7:terra pacis,
Ov. P. 2, 2, 96:somni cibique,
id. M. 14, 424:provinciae virorum,
Tac. H. 2, 67:miles Martis,
that never fights, Sil. 9, 334.—Plur. as subst.: ĭnŏpes, um, opp. potentes, Sall. H. Fragm. 4, 61, 17 Dietsch.— Sing.:B.si nihil cum potentiore juris humani relinquitur inopi,
Liv. 9, 1, 8. —Trop.1.Of inanimate things, mean, wretched, contemptible:2.inopis et pusilli animi esse,
Hor. S. 1, 4, 17:nostras inopes noluit esse vias,
Ov. Ib. 24:advorsus atque inops amor,
Lucr. 4, 1142:odia aegra sine armis errabant, iraeque inopes,
impotent, Val. Fl. 5, 147:vita,
Vell. 2, 19, 4. —Of speech, poor in words or ideas, meagre:non erat abundans, non inops tamen,
Cic. Brut. 67, 238:non inops verbis,
id. ib. 70, 247:ad ornandum,
id. ib. 76, 263:Latinam linguam non modo non inopem, sed locupletiorem etiam esse quam Graecam,
id. Fin. 1, 3, 10:vir inopi lingua et infacundus,
Gell. 18, 8, 6. -
7 nudus
nūdus, a, um, adj. [for nugdus; root nag-, nig-, to make bare; Sanscr. nagna, naked; cf. Germ. nackt; Eng. naked], naked, bare, unclothed, uncovered, exposed.I.Lit.A.In gen.:(β).membra nuda dabant terrae,
Lucr. 5, 970 Lachm. N. cr. (not nudabant):tamquam nudus nuces legeret, in ventrem abstulisse,
Cic. de Or. 2, 66, 265:nudus membra Pyracmon,
Verg. A. 8, 425:nuda pedem,
Ov. M. 7, 183:capite nudo,
bareheaded, Sall. J. 94, 1:pedibus nudis,
Hor. S. 1, 8, 24:costae nudae tegmine,
Sil. 5, 449.—Esp., without the toga, in one's tunic:nudus ara, sere nudus,
Verg. G. 1, 299; Petr. 92; Aur. Vict. Vir. Illustr. 17; cf. Drak. ad Liv. 3, 26, 9.— Unarmed, unprotected:in maximo metu nudum et caecum corpus ad hostes vortere,
his defenceless back, Sall. J. 107, 1; Liv. 5, 45, 3.—Prov.: vestimenta detrahere nudo, i. e. to get something out of one who has nothing, or to draw blood from a stone, Plaut. As. 1, 1, 79.—Of things:silex nuda,
not covered with turf, Verg. E. 1, 15:ensis,
id. A. 12, 306:sedit humo nudā,
Ov. M. 4, 261:et quodcumque jacet nudā tellure cadaver,
on the bare ground, unburied, Luc. 6, 550; so of unburied bodies, id. 8, 434; Stat. Th. 8, 73:nudum nemus,
leafless, Sen. Herc. Oet. 281.—With gen.:B.loca nuda gignentium,
bare of vegetation, Sall. J. 79, 6:nudus Arboris Othrys,
Ov. M. 12, 512. —In partic.1.Stripped, spoiled, vacant, void, deprived, or destitute of, without.(α).With abl.:(β).urbs nuda praesidio,
Cic. Att. 7, 13, 1:praesidiis,
Liv. 29, 4, 7:nudus agris, nudus nummis,
Hor. S. 2, 3, 184:nudum remigio latus,
id. C. 1, 14, 4; Sil. 16, 46.—With ab:(γ).Messana ab his rebus sane vacua atque nuda est,
Cic. Verr. 2, 4, 2, § 3.—With gen.:(δ).mors famae nuda,
Sil. 4, 608.—Absol.:2.heri quod homines quattuor In soporem conlocāstis nudos,
Plaut. Am. 1, 1, 147:partem istam subselliorum nudam atque inanem reliquerunt,
Cic. Cat. 1, 7, 16.—Poor, needy, destitute, forlorn:II.quem tu semper nudum esse voluisti,
Cic. Fl. 21, 51:senecta,
Ov. H. 9, 154:senectus,
Juv. 7, 35:quis tam nudus, ut, etc.,
id. 5, 163:sine amicis, sine hospitibus, plane nudum esse ac desertum,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148.—Transf.A. 1.In gen., bare, mere, pure, simple, sole, alone, only:2.nuda ista si ponas, judicari qualia sint non facile possim,
Cic. Par. 3, 2, 24:ira Caesaris,
Ov. Tr. 3, 11, 17:locorum nuda nomina,
Plin. 3, praef. §2: virtus nudo homine contenta est,
Sen. Ben. 3, 18, 2:nuda rerum cognitio,
Plin. Ep. 5, 8, 4:nuda virtus,
Petr. 88: nudā manu captare fontem, i. e. without a cup, Sen. Hippol. alt. 519.—So freq. in jurid. Lat.:nudo animo adipisci quidem possessionem non possumus: retinere tamen nudo animo possumus,
Paul. Sent. 5, tit. 2:etiam nudus consensus sufficit obligationi,
Dig. 44, 7, 51; Gai. Inst. 3, 154.—Esp., in phrases.(α).Nudum pactum, a bare agreement, i. e. a contract without consideration:(β).ex nudo enim pacto inter cives Romanos actio non nascitur,
Paul. Sent. 2, 14, 1.—Nudum jus, an unexecuted right:B.qui nudum jus Quiritium in servo habet, is potestatem habere non intellegitur,
Gai. Inst. 1, 54; 3, 166.—In partic.1.Simple, unadorned:2.Commentarii (Caesaris) nudi sunt, recti et venusti, omni ornatu orationis tamquam veste detractā,
Cic. Brut. 75, 262:brevitas nuda atque inornata,
id. de Or. 2, 84, 341:quoniam dicendi facultas non debeat esse jejuna atque nuda,
id. ib. 1, 50, 218:nuda et velut incompta oratio,
Quint. 8, 6, 41; cf. id. 2, 4, 3; Ov. A. A. 3, 747:sedit humo nudā, nudis incompta capillis,
Ov. M. 4, 261.—Undisguised, unadorned, not veiled or obscured:veritas,
Hor. C. 1, 24, 7:nudissima veritas,
Cael. Aur. Chron. 1, 5, 176:simplex ac nuda veritas,
Lact. 3, 1, 3: nuda verba, unveiled, i. e. obscene words, Plin. Ep. 4, 14, 4.—Hence, adv.: nūdē, nakedly, simply (post-class.):aliquid tradere breviter ac nude,
Lact. 3, 1, 11. -
8 careō
careō (P. praes. gen. plur. carentum, V.), uī, itūrus, ēre, to be without, be free from, be destitute of: illam, T.: culpā, T.: dolore: vitiis, H.: communi sensu, H.: morte, to be immortal, H.: suis figurā, i. e. exempt from transformation into, O.— To do without, deprive oneself of, deny oneself, refrain, abstain from: cibo, Cs.: lubidinibus haud facile, S.: amicorum facultatibus, N.: satiatis iucundius est carere quam frui, abstinence. — Of places, to hold aloof from, not to go to, be absent from: foro: provinciā do moque: patriā, N.—Of inanimate subjects, to be without, be void of, be free from, want: tempora carent crimine: nec lacrimis caruere genae, V.: Quae caret ora cruore nostro? H.: aditu carentia saxa, inaccessible, O.: numero, to be countless, H.: Lux caritura fine, O. — To be deprived of, want, have lost (not of the necessaries of life): patriā, T.: ut Latio careat, fail to reach, V.: consuetudine amicorum: commodis omnibus: vate sacro, not to be celebrated by, H.: caret omni Maiorum censu, has dissipated, Iu.: tui carendum quod erat, T.: Virque mihi dempto fine carendus abest, O.—To feel the want of, miss: carere significat, egere eo quod habere velis: non caret is qui non desiderat: in carendo patientia.* * *carere, carui, caritus Vbe without/absent from/devoid of/free from; miss; abstain from, lack, lose -
9 dēstituō
dēstituō uī, ūtus, ere [de + statuo], to set down, set forth, put away, bring forward, leave alone: alios in convivio (in mockery): ante tribunal regis destitutus, L.: ante pedes destitutum causam dicere, L.— To leave, abandon, forsake, fail: cum alveum aqua destituisset, L.: ut quemque destitueret vadum, lost his footing, L.—Fig., to forsake, abandon, desert, betray: ab Oppianico destitutus: funditores inermīs, Cs.: eundem in septemviratu: defensores, L.: alicuius consiliis destitutus: morando spem, L.: destituti ab omni spe, L.: si destituat spes, alia praesidia molitur, L.: deos Mercede pactā, i. e. defraud of their stipulated reward, H.* * *destituere, destitui, destitutus V TRANSfix/set (in position), set up, make fast; leave destitute/without; render void; desert/leave/abandon/forsake/leave in lurch; disappoint/let down; fail/give up -
10 dēstitūtus
-
11 egeō
egeō uī, —, ēre [EG-], to be needy, be in want, be poor, need, want, lack, have need: egebat? immo locuples erat: Semper avarus eget, H.: omnibus rebus, Cs.: medicinā: auxilio, S.: auspicia non egent interpretatione: auxili, Cs.: audaciae, S.: sum classis egeret (Aeneas), V.: si quid monitoris eges tu, H.: tantuli quanto est opus, H.— To be without, be destitute of, not to have: quibus (rebus) nos suppeditamur, eget ille, senatu, etc.: auctoritate semper eguit.* * *egere, egui, - Vneed (w/GEN/ABL), lack, want; require, be without -
12 expers
expers tis, adj. [ex + pars], having no part in, not sharing in, not privy to: partis de nostris bonis, T.: communis iuris: Britanni pugnae, Ta.— Destitute of, devoid of, free from, without: eruditionis: nuptiarum, H.: doloris, O.: (vinum) maris, without sea-water, H.: domus cladis, Cu.: virtutis, V.: vitae pars turpitudinis expers: vis consili, H.: famā atque fortunis, S.* * *(gen.), expertis ADJfree from (w/GEN); without; lacking experience; immune from -
13 īnfrōns
īnfrōns ondis, adj. [2 in+frons], without foliage, destitute of trees: agri, O.* * *(gen.), infrondis ADJ -
14 orbō
orbō āvī, ātus, āre [orbus], to deprive, strip, spoil, rob, make destitute: Italiam iuventute: provinciae praesidio orbatae.— To bereave: mater orbata filio: orbatura patres fulmina, O.* * *orbare, orbavi, orbatus Vbereave (of parents, children, etc), deprive (of) -
15 orbus
orbus adj., deprived, bereft, destitute, devoid: arce et urbe: ab optimatibus contio: forum litibus, H.: regio animantibus orba, without inhabitants, O.: luminis, O.—Bereaved, parentless, fatherless, childless: senex: fili mei, te incolumi, orbi non erunt: cubile, widowed, Ct.: virgo patre, T.: Memnonis orba mei venio, O.: A totidem natis orba, O.—Plur. as subst: ut orbae Eis nubant, orphans, T.: centum milia praeter orbos orbasque, orphans and widows, L.* * *orba, orbum ADJbereft, deprived,childless -
16 re-linquo
re-linquo līquī, lictus, ere, to leave behind, not take along, not stay with, leave, move away from, quit, abandon: deos penatīs: vim auri in Ponto reliquit: post se hostem, Cs.: petere, ut in Galliā relinqueretur, might be left behind, Cs.: (cacumina silvae) limum tenent in fronde relictum, remaining, O.: sub sinistrā Britanniam relictam conspexit, in the rear, Cs.: me filiis quasi magistrum, T.: deum nullum Siculis.—Fig., to leave behind, leave: hanc excusationem ad Caesarem: Aeeta relictus, abandoned, O.—P. plur. n. as subst: repetat relicta, i. e. his former life, H.—At death, to leave behind, leave, bequeath: ea mortuast; reliquit filiam adulescentulam, T.: fundos decem et tres reliquit: ei testamento sestertiūm miliens: mihi haec omnia, T.: mihi arva, O.: heredem testamento hunc.—Fig., to leave, leave behind: virtutum nostrarum effigiem: Sibi hanc laudem relinquont: vixit, dum vixit, bene, T.: Sappho sublata desiderium sui reliquit: in scriptis relictum: orationes et annalīs: pater, o relictum Filiae nomen, H.: rem p. nobis: de valvarum pulchritudine scriptum: posterioribus exemplum.—To leave behind, leave remaining, permit to remain, let remain, leave: nil in aedibus, T.: ne paleae quidem ex annuo labore relinquerentur: angustioribus portis relictis, i. e. since the gates they had left were rather narrow, Cs.: unam (filiam) relinque, leave to me, O.: pauca aratro iugera Moles relinquent, H.: dapis meliora relinquens, H.: haec porcis comedenda, H.: relinquebatur una per Sequanos via, remained, Cs.: se cum paucis relictum videt, S.: equites paucos, leave alive, Cs.—Fig.: quam igitur relinquis populari rei p. laudem?: ceterorum sententiis semotis, relinquitur mihi, etc., there remains: non provocatione ad populum contra necem relictā: nec precibus nostris nec admonitionibus relinquit locum, i. e. he renders superfluous: deliberandi spatium, N.: tantummodo vita relicta est, O.: urbem direptioni, abandon: poenae Medea relinquar? O.: hominem innocentem ad alicuius quaestum: Posse queri tantum rauco stridore reliquit, O.: Dum ex parvo nobis tantundem haurire relinquas, H.: relinquitur, ut, si vincimur in Hispaniā, quiescamus, it remains, that: relinquebatur, ut pateretur, etc., Cs.: relinquitur ergo, ut omnia tria genera sint causarum, hence the conclusion is, etc.—With two acc, to leave behind, leave, let remain, suffer to be: eum locum integrum, leave untouched, T.: integram rem et causam, have left untouched: Morini, quos Caesar pacatos reliquerat, Cs.: amici, quos incorruptos Iugurtha reliquerat, S.: reliquit (eam) Incertam, V.: In mediis lacerā nave relinquor aquis, O.: inceptam oppugnationem, abandon, Cs.: infecta sacra, O.: sine ture aras, O.: mulierem nullam nominabo; tantum in medio relinquam.—To leave behind, leave, go away from, forsake, abandon, desert: domum propinquosque, Cs.: Ilio relicto, H.: litus relictum Respicit, O.: Roma relinquenda est, O.: me somnu' reliquit, Enn. ap. C.: ubi vita tuos reliquerit artūs, O.: Animam, T.: lucem, V.: animus relinquit euntem, O.: ab omni honestate relictus, destitute of: si puerum quartana reliquerat, H.—To leave in the lurch, forsake, abandon, desert: Reliquit me homo atque abiit, has given me the slip, T.: succurrere relictae, V.—To leave, give up, abandon: auctores signa relinquendi et deserendi castra audiuntur, L.: relictā non bene parmulā, H.—To leave, let alone, give up, resign, neglect, forsake, abandon, relinquish: rem et causam: (puella) Quod cupide petiit, mature plena reliquit, H.: me relictis rebus iussit observare, etc., to stop work and watch, T.: omnibus rebus relictis persequendum sibi Pompeium existimavit, Cs.: agrorum et armorum cultum, neglect: bellum illud, abandon: obsidionem, raise the siege, L.: caedes, leave unmentioned: hoc certe neque praetermittendum neque relinquendum est: quae Desperat tractata nitescere posse relinquit, H.: iniurias tuas, leave unnoticed: vim hominibus armatis factam relinqui putare oportere. -
17 vēcors or vaecors
vēcors or vaecors cordis, adj. with sup. [ve+cor], destitute of reason, senseless, silly, foolish, mad, insane: cor... ex quo excordes, vaecordes concordesque dicuntur: vecors de tribunali decurrit, in a frenzy, L.: scribet mala carmina vecors, H.: istius vaecordissimi mens. -
18 viduus
viduus adj. [cf. Germ. Wittwe; Engl. widow], deprived, bereft, destitute, without: me ipse viduus (i. e. viribus meis), C. poët.: pharetrā Apollo, H.: pectus amoris, O.—Bereaved, spouseless, mateless, widowed: vidui viri, O.: domus, O.: manus (Penelopes), O.: arbores, i. e. vineless, H.: ulmos, Iu.* * *vidua, viduum ADJwidowed, deprived of (with gen.); bereft; unmarried -
19 egenus
in want of, in need of, destitute. -
20 expers
wanting, destitute of, not sharing in.
См. также в других словарях:
destitute — I adjective bankrupt, beggarly, bereft, depleted, deprived, distressed, impecunious, impoverished, indigent, inops, insolvent, lacking funds, moneyless, necessitous, needful, needy, out of money, penniless, poor, poverty stricken, reduced in… … Law dictionary
Destitute — Des ti*tute, a. [L. destitutus, p. p. of destituere to set away, leave alone, forsake; de + statuere to set. See {Statute}.] 1. Forsaken; not having in possession (something necessary, or desirable); deficient; lacking; devoid; often followed by… … The Collaborative International Dictionary of English
Destitute — Des ti*tute, v. t. 1. To leave destitute; to forsake; to abandon. [Obs.] [1913 Webster] To forsake or destitute a plantation. Bacon. [1913 Webster] 2. To make destitute; to cause to be in want; to deprive; followed by of. [Obs.] [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
destitute — des‧ti‧tute [ˈdesttjuːt ǁ tuːt] adjective having no money, no food, and nowhere to live: • San Francisco has targeted the problems of street litter and homelessness by hiring destitute citizens to perform jobs cleaning up the city. destitution… … Financial and business terms
destitute — ► ADJECTIVE 1) extremely poor and lacking the means to provide for oneself. 2) (destitute of) not having. DERIVATIVES destitution noun. ORIGIN originally in the sense «deserted, abandoned»: from Latin destituere forsake … English terms dictionary
destitute — [des′tə to͞ot΄, des′tətyo͞ot΄] adj. [ME < L destitutus, pp. of destituere, to forsake, abandon < de , down, away + statuere, to set, place: see STATUTE] 1. not having; being without; lacking (with of) [destitute of trees] 2. lacking the… … English World dictionary
destitute of — index devoid, insufficient Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
destitute of good faith — index dishonest, fraudulent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
destitute of integrity — index dishonest, fraudulent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
destitute of life — index dead, deceased, lifeless (dead) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
destitute of reason — index fatuous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary